Αναρτήσεις
ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡ.ΕΝ. ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ
2 χρόνια πριν, όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο, οι τραπεζίτες ζήτησαν την οικονομική βοήθεια των κυβερνήσεων και οι κυβερνήσεις την προσέφεραν πρόθυμα στους στυλοβάτεσ του καπιταλιστικού συστήματος (παράδειγμα τα 28 δισεκατομμύρια που απλόχερα πρόσφερε η κυβέρνηση ΝΔ στις τράπεζες). Στη συγκεκριμένη συγκυρία, που οι κυβερνήσεις χρειάζονται οικονομική στήριξη για να ξεπεράσουν τα χρέη τους, οι τραπεζίτες βρίσκονται στην απέναντι όχθη παίζοντας στοιχήματα σε βάρος των χωρών, παρέα με τους κερδοσκόπους φίλους τους. Η οικονομική κρίση δεν συνιστά μόνο απειλή για τούς εργαζόμενους,αποτελεί ένα πεδίο ευκαιριών για τους κερδοσκόπους και τις πολιτικές ελιτ που επιδιώκουν την κατεδάφιση κοινωνικών κεκτημένων που έχουν κερδηθεί με αγώνες δεκαετιών.
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ!
Σήμερα οι εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού έρχονται να δώσουν τη ‘λύση’ στο πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν επιβάλλοντας νέα σκληρά οικονομικά μέτρα που στρέφονται απροκάλυπτα κατά των χαμηλότερων εισοδημάτων. Συγκεκριμένα ο Γ.Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια του μνημονίου που έχει συνάψει με την τρόικα (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ) παρασύρει όλη την κοινωνία στο χάος διαλύοντας οποιαδήποτε έννοια κοινωνικού κράτους και κοινωνικών υποδομών, στο πλαίσιο πάντα της “σωτηρίας της πατρίδας” από τη χρεωκοπία. Ο κατάλογος των τελευταίων μηνών είναι μακρύς: ασφαλιστικό, περικοπή 13ου και 14ου μισθού, κατάργηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας, απολύσεις, διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας, εκατοντάδες απολύσεις, σύμφωνο πρώτης απασχόλησης, ιδιωτικοποίηση ΟΣΕ και ΔΕΗ, καρτάργηση επί της ουσίας της συλλογικής σύμβασης εργασίας, ανεργία, όξυνση της καταστολής, επιθέσεις στο άσυλο... Είναι η πιο σκληρή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα από την εποχή της χούντας!
...ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΔΝΤ
Οι πρόσφατες εξαγγελίες της υπ. Παιδείας Διαμαντοπούλου πρακτικά προαναγγέλλουν τη διάλυση του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου. Το “νέο πανεπιστήμιο” του ΔΝΤ περιλαμβάνει διοικητικό συμβούλιο από “εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες και επιχειρηματικούς φορείς” όπου ακαδημαϊκοί και φοιτητικοί σύλλογοι δε θα έχουν κανένα λόγο. “Οικονομική αυτοτέλεια” που πρακτικά σημαίνει ότι το κάθε πανεπιστήμιο θα πρέπει να βρίσκει πόρους και χρήματα από ιδώτες και επιχειρήσεις για το λεγόμενο “άνοιγμα στην κοινωνία” χωρίς χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει ότι και τα προγράμματα σπουδών θα διαμορφώνονται ανάλογα με τις επιταγές του εκάστοτε χρηματοδότη-επιχειρηματία. Μάλιστα η χρηματοδότηση “θα ακολουθεί το φοιτητή” πυ σε συνδυασμό με την αξιολόγηση σημαίνει ότι ο/η κάθε φοιτητής/ρια θα χρηματοδοτείται βάσει της ανταποδοτικότητάς του που θα κρίνεται από το Διοικητικό Συμβούλιο (επιχειρηματία-manager). Αυτό είναι φυσικά και οιωνός για την επιβολή διδάκτρων. To ίδιο θα ισχύει και για τα μέλη ΔΕΠ για τα οποία καταργείται και το ενίαιο μισθολογίο που σημαίνει ότι κάθε ακαδημαϊκός θα πληρώνεται ανάλογα το πόσο καλά εξυπηρετεί τα συμφέροντα της διοίκησης και της ελεύθερης αγοράς μέσα στο πανεπιστήμιο. Αναφορικά με τα μέλη ΔΕΠ θα εκλέγονται από “διεθνούς σύνθεσης εκλεκτορικά σώματα” , με δυνατότητα εκλογής και αλλοδαπών ως μελών ΔΕΠ». Και για να ολοκληρωθεί η «διεθνοποίηση» του Πανεπιστημίου θα επιτρέπεται η κατοχή θέσης ΔΕΠ παράλληλα σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού και σε ελληνικό πανεπιστήμιο! Άνοιγμα δηλαδή του πανεπιστημίου στη διεθνη αγορά. Βασική ακαδημαϊκή μονάδα θα είναι η Σχολή που θα απονέμει και τα πτυχία με βάση προγράμματα σπουδών, τα Τμήματα θα υφίστανται ως διοικητικές μονάδες και η εισαγωγή των φοιτητών θα γίνεται σε Σχολές. Η κατανομή τους στα επιμέρους προγράμματα σπουδών θα γίνεται μετά από το τέλος του πρώτου ακαδημαϊκού έτους, «ανάλογα με την επίδοση και τις προτιμήσεις των φοιτητών, χωρίς να αποκλείεται και η αλλαγή προγράμματος σπουδών σε επόμενα έτη». Θα εφαρμοστεί σύστημα «πιστοποίησης όλων των προγραμμάτων σπουδών». Σχεδιάζουν, λοιπόν, την κατάργηση της βασικής δομής του πανεπιστημίου, του Τμήματος, που έχει την ευθύνη του προγράμματος σπουδών και των σπουδών σε ένα ορισμένο επιστημονικό πεδίο, που εγγυάται ότι οι απόφοιτοι έχουν επιτυχώς σπουδάσει μια συγκεκριμένη επιστήμη και που βεβαιώνεται από το χορηγούμενο κοινό πτυχίο. Επιπλέον κεκτημένα όπως η δωρεάν σίτιση και στέγαση θα καταργηθούν αφού πλέον δε θα είναι υποχρέωση του κράτους αλλά επιλογή της εκάστοτε διοιήκησης. Τα δωρεάν συγγράματα θα πάνε επίσης περίπατο αφού θα αντικατασταθούν από το ηλεκτρονικό σύγγραμμα (?).
Αυτά είναι λίγα στοιχεία που δίνουν όμως την εικόνα της συνολικής μεταρρύθμισης στα πανεπιστήμια. Η ουσία είναι ότι μιλάμε για την πλήρη αποδόμηση του ρόλου και του χαρακτήρα πανεπιστημίου. Μιλάμε πλέον για ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση το οποίο θα λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς χωρίς κανένα ακαδημαϊκό κριτήριο. Ένα πανεπιτήμιο-αγώνας δρόμου που προωθεί (και επιβάλλει) την εντατικοποίηση, τον ανταγωνισμό και τον ατομικό δρόμο για κάθε φοιτητή/τρια έχοντας σαφή στόχο να διαλύσει τον κοινωνικό ρόλο του πανεπιστημίου που έχει υπάρξει πολλάκις εστία οργάνωσης κοινωνικών αντιστάσεων και συλλογικών αγώνων. Ας θυμηθούμε ότι τα προηγούμενα χρόνια το φοιτητικό κίνημα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων. Ένα πανεπιστήμιο που θα παράγει εργαζόμενους/ες χωρίς εργασιακά δικαιώματα με πτυχία χωρίς καμία πραγματική αξία. Ο «νέος εργαζόμενος» θα έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο(ή οποιοδήποτε άλλο κέντρο εκπαίδευσης, κατάρτισης κλπ) έχοντας στα χέρια του ένα εξατομικευμένο πιστοποιητικό κατάρτισης(και όχι πια ένα ενιαίο πτυχίο) που θα αντιστοιχεί σε ένα ατομικό φάκελο προσόντων. Ο φάκελος αυτός, προφανώς, θα διαφέρει από αυτόν των συναδέλφων του, με αποτέλεσμα να καταργείται κάθε έννοια συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων, κι επομένως οι συλλογικές διεκδικήσεις θα γίνουν μία μακρινή ανάμνηση του παρελθόντος.
Απέναντι στο πανεπιστήμιο του ΔΝΤ δε θέλουμε να βρεθούμε άκριτοι θεματοφύλακες του υπάρχοντος πανεπιστημίου. Εμείς προτάσσουμε το δικό μας πανεπιστήμιο. Αυτοδιοιηκούμενο από τους φοιτητικούς συλλόγους, τα μέλη ΔΕΠ και τους/ις εργαζόμενους εργαζομένους-ες μέσα σε αυτό. Που θα προσφέρει δήμόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση υψηλού επιπέδου σε όλους και όλες με ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο που θα είναι και η μόνη προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά. Ένα πανεπιστήμιο ανοικτό στην κοινωνία και τις ζωντανές κοινωνικές της διεργασίες και όχι στο έλεος της αγοράς και του κεφαλαίου.
ΣΥΜΦΩΝΟ ΠΡΩΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
Σύμφωνα με το λεγόμενο Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης η εργασία μέχρι τα 25 είναι υποχρεωτικά ανασφάλιστη, με απολαβές κατώτερες της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) ανεξαρτήτως πτυχίου.
Συγκεκριμένα:
-Οι νέοι/ες από 21 έως 25 ετών θα αμείβονται με το 85% (- 15%) του κατώτερου μισθού.
-Οι νέοι/ες έως 21 ετών θα παίρνουν το 80% (- 20%) του κατώτερου μισθού.
-Οι νέοι/ες από 15 έως 18 ετών με ειδικές συμβάσεις μαθητείας μέχρι ενός έτους θα αμείβονται με 70% (- 30%) του κατώτερου μισθού και δε θα ασφαλίζονται για σύνταξη.
-Οι νέοι/ες από 21 έως 25 ετών θα αμείβονται με το 85% (- 15%) του κατώτερου μισθού.
-Οι νέοι/ες έως 21 ετών θα παίρνουν το 80% (- 20%) του κατώτερου μισθού.
-Οι νέοι/ες από 15 έως 18 ετών με ειδικές συμβάσεις μαθητείας μέχρι ενός έτους θα αμείβονται με 70% (- 30%) του κατώτερου μισθού και δε θα ασφαλίζονται για σύνταξη.
Το οποίο με απλά μαθηματικά σημαίνει, σταθερές απολαβές, περί τα 590 ευρώ.
Το σύμφωνο αυτό συνδέει με ένα τρόπο το νέο μοντέλο εργαζομένου, με τον νέο εργασιακό χάρτη που επιβάλλει το Δ.Ν.Τ. και το μνημόνιο. Επί της ουσίας δεν θα έχει σημασία το πτυχίο του κάθε αποφοίτου αφού θα δουλεύει με συγκεκριμένες εργασιακές συνθήκες που επιβάλλονται από το σύμφωνο και οδηγεί σε εξοντωτικές συνθήκες εργασίας το ευρύτερο κομμάτι της εργαζόμενης νεολαίας (μέχρι τα 25 έτη). Με άλλα λόγια, διαλύει ουσιαστικά τόσο την εργασιακή προοπτική των νεολαίων που δεν βρίσκονται στο πανεπιστήμιο, όσο και την εργασιακή αποκατάσταση των αποφοίτων , «παρακάμπτοντας» επί της ουσίας το πτυχίο για τα πρώτα χρόνια δουλειάς. Ακόμα λύνει ουσιαστικά τα χέρια των εργοδοτών «υποχρεώνοντας» τους να μην ασφαλίζουν τους νέους εργαζομένους τους κάτι που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε εργαζόμενου ανεξαρτήτως ηλικίας συν το γεγονός ότι το νομοσχέδιο Λοβέρδου καθιστά πολύ πιο «ευνοϊκούς» τους όρους των απολύσεων αυξάνοντας τον αριθμό των επιτρεπόμενων απολύσεων αλλά και με τη μείωση στο μισό των αποζημιώσεων. Οι νέοι και νέες εργαζόμενοι-ες θα βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος της εργοδοσίας. Σε συνδυασμό με τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται στην εκπαίδευση το εργασιακό μέλλον της νεολαίας φαντάζει ζοφερό.
Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ
Τους τελευταίους μήνες οι πολιτικές της καταστολής κλιμακώνονται. Η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το τελευταίο διάστημα, δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι πάγια τακτική του αστικού μπλοκ εξουσίας όταν δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ιδεολογική συναίνεση και δρομολογούταν απ’ το ΠΑΣΟΚ και παλαιότερα. Βλέπουμε να στήνονται κάμερες παρακολούθησης παντού, αναίτιες επιδρομές των ΜΑΤ στο πάρκο Ναυαρίνου και ένα ξέφρενο κυνήγι (τρομοκρατών)μαγισσών με σκοπό την τρομοκρατία του κόσμου και την αποπλάνηση της κοινής γνώμης από τα καίρια προβλήματα. Αποκορύφωμα ο νέος τρομονόμος. Εν κρυπτώ, σε τμήμα θερινών διακοπών και χωρίς καμιά ιδιαίτερη εξήγηση η κυβέρνηση κατάργησε πλήρως τις ασφαλιστικές δικλίδες του προηγούμενου «τρομονόμου», που προστάτευαν ακόμη και τη βίαιη πολιτική και συνδικαλιστική δράση από ποινικές κατηγορίες για «τρομοκρατική δράση». Λύνονται ουσιαστικά τα χέρια των διωκτικών αρχών. Ετσι ακόμη και η τέλεση πλημμελημάτων (όπως διακεκριμένες φθορές, σωματικές βλάβες, διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών κ.ά.) μπορούν να χαρακτηριστούν αυθαίρετα ως τρομοκρατική δράση από οργανωμένη ομάδα διαδηλωτών! Μπροστά στον φόβο τους για τη δυναμική του κινήματος, απαντούν με περισσότερη καταστολή με σκληρότερο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αυτοί που προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική ξέρουν πολύ καλά ότι το μέλλον θα είναι γεμάτο κοινωνικές εκρήξεις, με την νεολαία να έχει παίξει πρωτοπόρο ρολό στα τελευταία κινήματα, για αυτόν ακριβώς το λόγο έχουν στόχο να συκοφαντήσουν τους αγώνες, να τρομοκρατήσουν όποιον αντιστέκεται, να επιβάλουν τη σιωπή σε όποιον αρθρώσει ανάστημα.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Η κυβερνητική προπαγάνδα λέει ότι όλα αυτά τα μέτρα είναι μονόδρομος. Ο δικός μας μονόδρομος θα είναι αγώνας διαρκείας και αντίσταση στο μνημόνιο και την τρόικα. Η επίθεση στο πανεπιστήμιο είναι μέρος της συνολικής επίθεσης που έχει εξαπολυθεί τους τελευταίους μήνες. Χρειάζεται να οικοδομήσουμε ένα μαζικό πανεκαπιδευτικό κίνημα μαζί και με τις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης που πλήττονται από το μνημόνιο και να βγούμε μαζικά και μαχητικά στο πλευρό των εργζομένων. Να επαναφέρουμε τις εμπειρίες του κινήματος ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και τις εμπειρίες της εξέγερσης του Δεκέμβρη(αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, αυτοοργάνωση). Δε δεχόμαστε να πληρώσουμε ένα χρέος που δε δημιουργήσαμε ποτέ με αντάλλαγμα το μέλλον μας!
Η ενότητα όλων των δυνάμεων που αντιτίθενται στο μνημόνιο συνολικά και την νέα αντι-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι ανγκαία συνθήκη για να είναι οι αγώνες μας νικηφόροι. Χρειάζεται όμως και ενότητα σε κοινωνικό επίπεδο, εννοώντας τη κοινή δράση και συμπόρευση με τους πανεπιστημιακούς και τους/ις εργαζόμενους/ες στο πανεπιστήμιο. Ανοίγεται μπροστά μας η δυνατότητα να ξεδιπλωθεί ένα μαζικό πανεκπαιδευτικό κίνημα που θα μπορέσει αφενός να τσακίσει το νέο νομοσχέδιο και να ανακόψει τη βάρβαρη επίθεση της τρόικας και του μνημονίου και αφετέρου να λειτουργήσει ως πυροδότης ευρύτερων κοινωνικών αντιδράσεων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Να μην περάσει το νομοσχέδιο-έκτρωμα για το πανεπιστήμιο
· Να ακυρωθεί το μνημόνιο
· Να ανατραπεί το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης
· Έξω το σφαγείο του ΔΝΤ
· Καμία πληρωμή του χρέους
· Καμία μείωση μισθών, καμία αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, καμία αποδυνάμωση των συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
· Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας (stage, μπλοκάκια κλπ), δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους και όλες
· Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και όλες
· 5% του ΑΕΠ γαι την παιδεία
· Κατάργηση των ΚΕΣ και ρύθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ήδη αποφόιτων των ΚΕΣ
· Καμία περικοπή των δωρεάν συγγραμμάτων
· Καμία εφαρμογή – Κατάργηση του νέου Νόμου-Πλαίσιο
· Καμία εφαρμογή του Πρότυπυ Εσωτερικού Κανονισμού
· Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις- δημόσιες κοινωφελείς συγκοινωνίες
· Καμία ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τοιυ ΟΣΕ
· Αύξηση των κοινωνικών δαπανών
· Καμία περιστολή του ασύλου
· Κατάργηση του τρομονόμου – Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων μας
· Κατάργηση των ΜΑΤ-Αφοπλισμός της αστυνομίας
· Έξω οι εργολάβοι από τις σχολές
